Totaal vastgelopen op de basisschool van onze keuze, faalangstig en na wekelijkse gesprekken op school en de nodige testen besloten we als ouders ons kind naar een andere basisschool te doen in groep 7. Op de nieuwe school was hij meer dan welkom. Of ik een tip had? Ja hoor, laat hem zelf ontwikkelen en push niets, geef hem vrijheid om te ontdekken wat hij allemaal wél kan. Ga hem coachen.
Hij bloeide in slechts 9 weken op, raakte zijn stress kwijt en begon….. te leren! Hij ging genieten van het naar school gaan, genoot van zijn nieuwe juf en vriendjes, maakte grote stappen vooruit. Het verschil van rapporten was enorm en omdat hij de basis van het cijferen nooit had opgepikt gingen we naar een BSM-De Jong® therapeut die visuele oefeningen voorschreef en hem met een BSM getallenkaart afgestemd op de werking van beide hersenhelften simpele rijtjes liet oefenen.
Het ging allemaal spelenderwijs, zonder druk, en onze zoon maakte sprongen vooruit. De druk was er af. Daarna ging het vanzelf. Hij ging naar het MBO van zijn keuze, koos een vervolgstudie, mocht binnen een half jaar twee niveaus omhoog en wist zijn doel te bereiken.
Wat het verschil was in onze ogen? Op zijn eerste basisschool werd enorme druk uitgeoefend. Meters maken met ogen die niet meewerken geeft stress op letters én cijfers. Is een kind dan dom en moet het naar het speciaal onderwijs? Nee, als je met elkaar de druk en eisen kunt loslaten, de optelsom van aantal maanden oud en rijtjes waaraan het kind moet voldoen laat varen blijkt dat een kind in alle rust en met gemak deze achterstand weer in kan halen. En het is gelukkig!
De juffen van zijn eerste school kennen ons niet meer als we ze op straat tegen komen. De juf die hem durfde los te laten toen hij in groep 7 bij haar binnen kwam groet nog altijd naar hem en spreekt ons als ouders af en toe aan hoe trots ze op hem is. En wij zijn trots op haar. Omdat zij zag wat hij kon, hem liet ontwikkelen en als een coach liet ervaren dat hij het wel kon.