Vorige week werd een van onze collega’s geconfronteerd met de plotselinge ziekenhuisopname van haar dochter, een jongvolwassene met een ASS-diagnose. Gelukkig mocht zij continu bij haar dochter blijven – iets wat van grote waarde bleek in het herstelproces.
Samen met een collega werd per dagdeel gekeken naar wat er nodig was, en er werd ingezet op gerichte neurofysiologische en fasciale beïnvloeding, afgestemd op de situatie van dat moment. Ook werd zorgvuldig natuurlijke medicatie ingezet. Deze aanpak had zichtbaar effect en droeg bij aan een snellere verbetering.
Bijzonder waardevol was de open houding van de behandelend arts, waardoor deze complementaire benadering binnen het ziekenhuis mogelijk was. En misschien wel de grootste steun: haar trouwe hulphond, die op bezoek kon komen omdat haar kamer op de begane grond was.
Een mooi voorbeeld van wat samenwerking, afstemming en vertrouwen kunnen betekenen – ook in een acute situatie.